تبریز، شهر بدون گدا: مطالعه جامعه شناختی مواجهه شهروندان با پدیده تکدی گری

مقاله حاضر با طرح این­پرسش که چرا تبریز شهری بدون گداست، درصدد درک دیدگاه و کنش شهروندان تبریزی درباب پدیده تکدی‌گری و ویژگی­ها، تعامل‌‌ها و پیامدهای ناشی از این پدیده است. روش تحقیق کیفی است و به­طور خاص از نظریه زمینه‌ای  براساس نمونه‌گیری هدفمند استفاده شده­است. یافته‌ها درقالب مدل زمینه‌ای نهایی متشکل از دوازده مقوله تشریح شده­اند که عبارت­اند از: فرهنگ کمک­رسانی، نهادینگی فرهنگ کار، بستر مناسب اقتصادی، اهمیت شأن اجتماعی، روحیه قوم‌گرایانه، حس مسئولیت‌پذیری، ناکارآمدی سازمان­های رسمی/ حکومتی متولی پوشش‌دهی نیازمندان، نگرش منفی به گدایان، وجود نظام­های حمایتی مردم نهاد و اعتماد مردم به آنها، کنش مقابله‌ای، رفع معضل تکدی و بهبودی محیط شهری. این دوازده مقوله حول مقوله هسته «فرهنگ مقابله‌ای» شکل گرفته­اند.